SCINESS.GR

 Βάλε λίγη ζάχαρη Ζάχαρη, σκηνοθ. Νεκτάριος Λιονάκης, θέτρο Μπαγκείον. Δεν ξέρεις τι έχασες. Σπασμένα πιάτα, γλυκά γλειφιτζούρια, ένθεο υπαρξισμό και έντονο ερωτισμό.  Μέσα σε ένα απογυμωνμένο από τον χρόνο και λιτό χώρο στην Ομόνοια, μια ομάδα 17 νέων συντελεστών έφτιαξε μια από τις ομορφότερες εικόνες που έχω δει και μια από τις πιο έντονες και ουσιώδεις παραστάσεις που έχω βιώσει.  Τρεις άνθρωποι μόνοι, κλεισμένοι σε ένα κουτί, υπό την επίβλεψη κάποιου "Θεού" δεν μιλούν. Κουνιούνται σε σχεδόν εμβρυακή στάση και τρώνε γλειφιτζούρια. Έχεις σκεφτεί ποτέ τα χελωνάκια που γεννά η μάνα τους 100 μέτρα από την παραλία και τα παρατάει; Κάθε τόσο ακούγεται ο Θεός και περιγράφει την επίδραση της ζάχαρης πάνω τους.  Μέσα στην απόγνωση τους ξεσπούν σε γέλια. Τα γλειφιτζούρια τελείωσαν. Οι άνθρωποι ψάχνουν την ζάχαρη, βγαίνουν και από το κουτί ψάχνοντας την. Δεν την βρίσκουν.   Μεγαλώνουν και η απόγνωση αυξάνεται. Όσο δεν την βρίσκουν, ψάχνουν υποκατάστατα και τα βρίσκον μ...

Θέλω να συζητήσουμε για το κρέας. Συγκεκριμένα, για το αν το κρέας πρέπει να είναι φθηνό και αν πρέπει να είναι εύκολα προσβάσιμο από όλους. Όσο, ο πληθωρισμός και οι αυξήσεις κάνουν πάρτι με τα δικά μας χρήματα τόσο σκέφτομαι για το αν οι τιμές των προϊόντων είναι βιώσιμες για όλους . Για τους περισσότερους θεωρώ πως είναι αρκεί να δίνουν χονδρικά όλον τον μισθό τους στα απαραίτητα για την επιβίωση. Προσπερνώντας, όμως, τα οικονομικά όλου του κόσμου, θέλω να θυμηθούμε σε τι δίνουμε αξία. Όταν κοιτάμε το πορτοφόλι μας, η αξία που δίνομε σε ένα προϊόν ή υπηρεσία εξαρτάται πολύ από το πόσο γεμάτο είναι. Όσο κι αν θες κάτι ή όσο ανάγκη το έχεις αν δεν μπορείς να το πληρώσεις δεν το αγοράζεις. Που σημαίνει ότι το πορτοφόλι σου σού δείχνει πόσα χρήματα μπορείς να δώσεις, δηλαδή τί μπορείς να αγοράσεις, πράγμα που σου σε αναγκάζει να βάλεις μια προτεραιότητα σε αυτά που θα αγοράσεις τελικά. Μπορεί να θες να πάρεις ένα νέο κινητό αλλά αν έχεις να πληρώσεις το ηλεκτρικό μάλλον το κινητό θα...

Ο νέος Μαρτίν σηκώνει το χέρι του με το οποίο κρατούσε ένα μαχαίρι. Βλέπει τον πατέρα του και τον μαχαιρώνει 27 φορές. Είναι ένας πατροκτόνος. 'Η μήπως όχι; Αυτή την απορία θέτει και συζητά ο συγγραφέας Σέρχιο Μπλάνκο, στην παράσταση Μια Άλλη Θήβα, με σκοπό να δημιουργήσει ένα θεατρικό έργο με τον ισοβίτη Μαρτίν. Ο Μπλάνκο, αρχικά, παίρνει τις κατάλληλες εγκρίσεις για να μιλήσει με τον Μαρτίν αλλά και για να του επιτρέψουν πρωταγωνιστήσει, αν το ήθελε, στην παράσταση. Εκείνος δέχεται αλλά τελικά δεν του επιτρέπεται να λάβει μέρος στην παράσταση. Γι' αυτό ο Μπλάνκο ζητά αντ' αυτού να δοθεί άδεια εξόδου στον Ματρίν για καθεμία παράσταση ώστε να τις παρακολουθήσει όλες ως μέρος του κοινού. Η άδεια δεν δόθηκε. Σαν τελευταία προσπάθεια, ζητά να παραστεί στην γενική πρόβα συνοδευόμενος πάντα από αστυνομικούς. Ο ηθοποιός που θα παίζει τον ρόλο του Μαρτίν λέγεται Φεδερίκο και ερμηνεύει και τους δύο ρόλους και η παράσταση είναι μια παρουσίαση των συναντήσεων του Σέρχιο Μπλάνκο με το...

  "Ένας κόσμος, εσύ!",  "Ένας κόσμος στα χέρια σου!" και άλλα τέτοια σλόγκαν κυριαρχούσαν σε εταιρείες τεχνολογίας και τηλεπικοινιών για να σε κάνουν να νιώθεις ότι έχεις τον έλεγχο εσύ και μόνο εσύ.  Μπορεί αυτά τα σλόγκαν να έχουν αλλάξει πια αλλά θεωρώ πως προδίδουν μια νοοτρόπια που έχει εγκατασταθεί στην καθημερινότητα πολλών και έχει την δυνατότητα να δημιουργήσει αρκετά προβλήματα. Μιλούσα με δύο φίλους τις προάλλες και συζητούσαμε για ένα παιδί που δεν ήθελε να φάει τις φακές που είχαν στο σπίτι και προτιμούσε να παραγγείλουν burgers. Το παιδί εξέφρασε την δυσαρέσκιά του έντονα - φωνές, κλάματα, γκρίνια- και ο γονιός του ήρθε στην θέση να διαλέξει μεταξύ της συναισθηματικής ικανοποίησης του παιδιού του παραγγέλνοντας φαϊ και της υγιεινής και οικονομικής επιλογής να του σερβίρει τις φακές. Τι θα έπρεπε να κάνει ο γονιός; Όταν με ρώτησαν, η αφθόρμητη άποψή μου  ήταν ότι θα έπρεπε να μην πάρει φαγητό απ' έξω και να επιμείνει στις φακές με ωραίο τρόπο. Έτσι,...

  Τις τελευταίες μέρες σκέφτομαι τις ανθρώπινες σχέσεις - ό,τι κι αν είναι αυτές, ερωτικές, συζυγικές, φιλικές, εργασιακές κλπ - από το πώς φτιάχνονται ως το πώς διαλύονται. Για πολλά χρόνια πίστευα πως υπάρχουν τυποποιημένοι λόγοι που οδηγούν στην δημιουργία μιας σχέσης και τυποποιημένες λύσεις που εφαρμόζονται όταν αυτές παύουν να λειτουργούν. Αυτή την διαπίστωση δεν μπορώ να πω πως την έχω καταρρίψει ακόμα αλλά σίγουρα την έχω κάνει λίγο πιο "ελαστική". Αν κοιτάξουμε λίγο την μουσική βιομηχανία μπορούμε εύκολα να δούμε ένα βασικό είδος το οποίο θα είναι ευχάριστο για πολλούς και θα το ακολουθούν οι περισσότεροι. Την mainstream μουσική. Σαν ένα ποτάμι με πολλές διακλαδώσεις, η μουσική έχει ένα κύριο σώμα με μεγάλη ροή και ποικίλα μικρότερα τμήματα ροής. Με τον ίδιο τρόπο άρχισα να σκέφτομαι και τις σχέσεις. Σαν να έχουν ένα κύριο σώμα, μια βάση πάνω στην οποία οι περισσότερες σχέσεις δημιουργούνται και αυτές με την σειρά τους να φτιάχνουν μια ροή από ανθρώπινες σχέσεις που ...

  Πρόσφατα, διάβασα μια είδηση που μου φανέρωσε την δύναμη της ησυχίας και της αποφυγής της προσοχής. Τόσα χρόνια ακούω, διαβάζω και γράφω ( εδώ κι εδώ ) για το πώς εγώ ως άτομο μπορώ να βοηθήσω το περιβάλλον και ποιά στάση πρέπει να έχουν κυβερνήσεις και οργανισμοί. Έχω κάνει μόνο μια μικρή αναφορά σε άτομα επιρροής. Αυτό θα αλλάξει. Πριν μερικές μέρες δημοσιεύθηκαν τα στοιχεία από τις ετήσιες πτήσεις 10 celebrities που εκπέμπουν το περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα μέσω των ιδιωτικών τους τζετ. Την πρωτιά έχει η Taylor Swift η οποία έχει κάνει 170 πτήσεις από τον Ιανουάριο με συνολικό χρόνο στον αέρα ίσο με 15.9 ημέρες εκπέμποντας 8,293.54 τόνους CO2 στην ατμόσφαιρα. Να σημειωθεί κιόλας ότι δεν βρίσκεται σε περιοδεία αυτό το διάστημα. Φυσικά, δεν είναι η μόνη στην λίστα  ούτε όσοι είναι είναι οι μόνοι που εκπέμπουν τέτοιες ποσότητες CO2 στην ατμόσφαιρα με αντίστοιχη ευκολία. Δεν θα αναλύσω ποιοί άλλοι είναι εκεί γιατί δεν είναι ο σκοπός αυτής της ανάρτησης να δείξω με το δά...